گویش تاتی مخصوص استان خراسان شمالی

این مطلب درباره خراسان شمالی است چنانچه در استان های دیگر به زبان تاتی صبحت می کنند با ما تماس بگرید

تات ها بومیان استان بوده و از بازماندگان پارت ها هستند و رواج گویش تاتی در استان و شهرستان بجنورد، یاد آور دیرینگی این سرزمین است. در مناطق گیفان، راز، گرمه، جاجرم، روستاهای فیروزه، رویین، استاد، خسرویه، مایوان، گلیان، دره اردوغان بیدواز و… گویش تاتی زبان اصلی مردم است.

ضرب مثل های تاتی

پَیین دِ گیا رِ بِزنِم تا بَلَ دِ گِیا بِتِرسِن : پایین دهی ها را بزنیم تا بالا دهی ها بترسند

اِز تَزَه کیسَه قرض نکُ، قرضِم کِردی خَرج نکُ : از کسی که تازه از فقیری در آمده و دارا شده قرص نگیر و اگر هم قرض گرفتی خرج نکن.

اِسبَه دِمِ صد سال قالَو بگیری هَنی شَتِّه! :  دم سگ را اگر صد سال هم توی قالب بگذاری باز کج خواهد شد!

اِشتِنَ پا پیگیره پَس آنِه گَردِه : اِشتِنَ پا پیگیره پَس آنِه گَردِه (همراهی و هم فکری با تو خطرناک است)

قوم تات

مردمی که امروزه تات نامیده می‌شوند، در نواری منقطع از کوهستان قفقاز تا کوه‌های خراسان پراکنده‌اند.

سرنوشت تاریخی مردم تات هرچه بوده در نهایت به این انجامید که تات‌ ها در نواحی دور افتاده و روستاهای صعب‌العبور و حاشیه‌ای بقاء خود را بدست آورند. امروزه همان‌طور که گفته شد این مردم در گستره وسیعی از ایران حضور دارند.

با توجه به داده‌های جمعیت شناختی موجود و صحبت‌هایی که با اهالی تات‌ نشین مناطق مختلف ایران شده، می‌توان به صورت تقریبی گفت که در حدود بیش از چهارصد هزار تات در ایران زندگی می‌کنند که در گذشته عمدتاً از حضور دیگران آگاهی خاصی نداشتند و عموماً بیشترشان به صورت جزایری مجزا از هم زندگی می‌کردند.

امروزه هم اطلاعاتی کلی از یکدیگر دارند که به عنوان مثال تات‌ نشین‌ های دشت قزوین به ندرت یکی از تات‌ نشین‌ های اطراف بجنورد را دیده‌اند، چه برسد به اینکه ارتباطی با هم داشته باشند.